Ouistreham

Na een heerlijk weekje in Parentis-en-Born zijn we naar de kust van Normandie gereden. Eerst naar een camperplaats bij Poitiers. heel netjes, 10 ruime plaatsen bij een voetbalveld en een kasteel. Naderhand bleek het kasteel meer een ruine te zijn volgens Arie die het dorpje heeft bekeken tijden het uitlaten van de honden. Het hele terrein was omzoomd met hoge bomen, volgens mij kijkt Arie daar het eerst naar want hij zei gelijk toen we aankwamen, geen TV. Maar we waren de eerste dus konden we uitzoeken en ja hoor, helemaal achteraan was een kleine ruimte tussen de toppen van de bomen aan de zuidzijde en het lukte Arie om de camper zo te zetten dat we toch TV hebben, slim mannetje hoor, als hij maar sportprogramma's kan kijken!
Arie heeeft nog even zijn fiets van de camper gehaald want het drinkwater was bijna op. Hij heeft twee dorpjes bekeken, maar.... geen winkel te bekennen. Toen hij terug kwam zei hij: volgens mij halen ze hier 's avonds de kerktoren binnen, wat een gat!

De volgende dag hadden we een aardig ritje voor de boeg, tenminste voor ons doen want het was meer dan 200 km!!!! We wilden namelijk naar le Mont Saint Michel, die berg met een dorp er op in de Atlantische oceaan in een hoek van de kust bij Bretagne. Ik heb er al heel veel over gelezen maar we waren er nog nooit geweest. Ik had twee plekken om te overnachten gevonden, een campercamping en een parkeerplaats waar je mag overnachten. Na een lange hete rit kwamen we om ongeveer 15.30 uur aan. Onze navigator kon de campercamping niet vinden, waarschijnlijk was er veel veranderd in het laatste jaar. Het Acsiboek gaf ook nog een parkeerplaats aan waar je mag overnachten, prijs 12,50. In de verte zagen we de berg met een enorme kerk, een vesting en huizen. heel mooi om te zien en we waren van plan om er naar toe te gaan lopen als de camper een plaatsje had. We kwamen bij de parkeerplaats aan en werden naar binnen gedirigeerd, nee... zeiden we, we zochten toen nog naar de campercamping, ...doorrijden!!! doorrijden!!! Een enorm parkeerterrein, onderverdeeld in 8 aparte terreinen. Uiteindelijk na wel 3x het zelfde rondje te hebben gereden zijn we toch maar het terrein opgegaan. Bij ieder apart terrein stond iemand met een geel vestje aan, wij moesten naar terrein 8. Daar aangekomen stonden er meer dan 50 campers!!! Kaartje uit de automaat gepakt en naar binnen. Plaatsje zoeken en naar buiten. Het was die dag weer enorm warm en we waren blij dat we buiten waren hoewel het daar ook nog steeds boven de 30 graden was.
Vanaf de parkeerplaats zijn we gaan wandelen. 1 km naar de dam en toen de dam op die ongeveer 1,5 km is. Maar wat viel het tegen!!! Uit de verte leek het zo mooi maar van dichtbij.... hoe zal ik het omschrijven: We hadden verwacht dat het eiland in de zee zou liggen, vroeger kon je er alleen naar toe als het eb was, nu is er een dam. Maar waar we ook keken overal waar we zagen we zand en werkzaamheden om nieuw zand aan te brengen en om wegen te maken. Wij vonden dat die Fransen het geheel verprutst hadden en druk dat het was, niet te geloven. Honderden auto's en veel bussen, allemaal kijken naar die berg in zee.
We zijn toch de dam opgelopen, stel je even voor: bloedheet, geen wind, scherpe zon en intussen was het toch al 17.00 uur. Elvis en Luna hielden zich kranig maar als we even stopten doken ze allebei in het hoge gras en gingen in de schaduw daarvan liggen. Luna is nogal onbehouwen, die dook er letterlijk met een plof in. Toen we bijna bij het eiland aankwamen zagen we inderdaad wat water rondom, maar dat was ook alles. Natuurlijk zal het wel mooi zijn als je het eiland op gaat en dan naar boven naar de kerk klimt, maar ons viel het enorm tegen en Arie vroeg, komen al die mensen nou naar dit kijken? Hij kon het zich niet voorstellen. Dus omgekeerd en terug. Ik moet er nog even bij vertellen dat er een mooi voetpad was gemaakt maar dat er tientallen bussen heen en weer reden, dus een erg gezellige wandeling was het niet, ook al omdat er geen uitzicht was, alleen zandwerkzaamheden.
Terug van de dam namen we een andere weg naar de parkeerplaats en zagen we alleen hotels en een soort marktje met levensmiddelen en souveniers. Een beetje ontgoocheld kwamen we terug bij de camper. Er vertrokken veel campers, dus zei ik tegen Arie dat ik even ging kijken hoelang we konden blijven staan. In het Acsiboek staat dat we er mochten overnachten. Bij de betaalautomaat en uitgang aangekomen zag ik hoe handig die Fransen het hebben gedaan. 12,50 vanaf 2.00 uur tot 2.00 uur, dus als je wilt blijven slapen is dat 25,00!!! Arie vindt het laaienlichters, of nog erger! Haha op een camping ben je het ook kwijt maar dan heb je nog water, douches en een toilet.

Vandaag, vrijdag 27 juni zijn we weer verder gereden, dit maal een korte rit naar Ouitreham.
Morgen rijden we naar Arromanches les Baines waar een grote cinema circulaire is met een documentaire van WOII. Twee plaatsen om te overnachten zijn daar, ook op het parkeer terrein van de bioscoop. We kiezen echter voor de camping municipal dicht bij het centrum. Ik ga niet mee naar die cinima circulaire, dus Arie kan op de fiets.
Zondag rijden we dan naar Cabourg, maandag naar Honfleur en zo verder.

Ik kijk net op de thermometer en zie dat het voor het eerst sinds 4 weken onder de 25 graden is! We mopperen niet over de warmte maar genieten nu toch wel even van de 22 graden!

Groetjes van ons beiden en van de tantes die heerlijk liggen te soezen en zeker ook genieten van de lagere temperatuur!