Zaterdag 24 mei
Door: Heiltje
Blijf op de hoogte en volg Arie & Heiltje
24 Mei 2014 | Spanje, Gavà
Daar ben ik weer!
15 mei heb ik voor het laatst een berichtje geplaatst. Een week later was ik jarig. Bedankt iedereen voor de felicitaties, emails, berichtjes, telefoontjes het kon niet op!
Zoals afgesproken zijn Arie en ik een heerlijke grote banenroyaal gaan eten, nou dat was lekker!!! Verder hebben we er maar een glaasje opgedronken. Zover van huis heb je eigenlijk geen verjaardags gevoel. Eind van de middag is Arie alvast wat gaan inpakken zodat hij op de dag van vertrek niet zoveel hoeft te doen.
Gisteren zijn we dus weer naar Gavá bij Barcelona teruggegaan. We vertrokken pas om 11 uur, geen haast want het is ruim 200 km. Om een uur of twee kwamen we langs een Mc Donalds, nou dat hebben we nog twee keer te goed. 1x van onze trouwdag en 1x van mijn verjaardag. Het was wat lastig parkeren, mede door de aanhanger en dus zijn we op de parkeerplaats van een Aldi gaan staan. Arie is daar eerst boodschappen gaan doen en is daarna naar de McDonalds gelopen. Toen hij terugkwam was ik heel benieuwd of de sundayijsjes nog goed waren, nou ze waren wel al dun, dus maar snel in de koelkast. Heerlijke patatjes en een lekkere bak sla en een ijsje toe. Wat wil je nog meer!
Jullie hebben al gelezen dat onze navigatie gecrasht is en we hebben wel ANWB kaarten bij ons en een heel oud boek van de weg, maar een echte goede kaart hebben we niet. Arie zei, geen probleem volg de 340 maar die komt lang Sitges en dan zo naar de C31 waaraan de camping ligt. Nou ik geloofde hem volkomen want vanaf de Camping fietst hij altijd langs de bochtige kustweg naar Sitges.
Wij dus de 340 volgen. Op een gegeven moment zag ik Sitges rechtsaf. Maar Arie wist de weg, dus verder op de 340. Daarna zag ik Gavá rechtsaf. Nee hoor, verder op de 340. Op de kaarten die ik wel had kon ik niet zien waar we reden. Hoe deden we dat vroeger?????
Uiteindelijk kwam de 340 bij Barcelona uit. Ik kan jullie vertellen dat als je in Barcelona terecht komt zonder dat je een goede kaart hebt, nou dan kom je er niet meer uit, zelfs Ernst zegt dit.
Wij hebben echter het geluk dat de camping ten zuiden van het vliegveld van Barcelona ligt, dus de borden aeroport volgen en zo kwamen we toch, hetzij iets later, op de camping aan waar gelukkig nog een plekje aan de kant van het strand vrij was.
Er waaide een enorme harde wind dus heeft Arie de camper schuin gezet met de opening uit de wind.
De volgende dag werden we om 10.05 wakker! Schande hahaha
Volgens Arie krijgen we straks thuis een verschrikkelijk slaaptekort als we iedere dag op de normale tijd opstaan!
Natuurlijk was de wind helemaal gedraaid zodat we de deur niet open konden doen, balen! Arie wilde de camper al om gaan draaien maar na rijp beraad besloten we in plaats van maandag, zondag hier te vertrekken. Arie's benen waren nog heel moe, dus van fietsen zou niets komen en de vooruitzichten van het weer zijn ook niet al te best.
Dus vertrekken we morgen naar Crest, in de Drome, Frankrijk waar Lida en Hans als een paar dagen staan. Daar blijven we dan nog even, gezellig en we zullen maar hopen dat het weer ons goed gezind is.
Vanochtend om 12.00 uur kwamen Marga en Ernst, een volle bak hadden we met 4 volwassenen en 3 honden die eigenlijk ook op de bank of een stoel wilden zitten. Behalve Rita van Marga en ernst, dat is zo'n makkelijke hond en niet zo verwend als die van ons (door Arie).
Ik heb al geschreven dat men hier glutenvrije pizza's heeft in het restaurant. Dus om een uur of twee (Marga kreeg trek want het is dan haar etenstijd) pizza's gehaald en in de camper opgegeten want honden mogen niet in het restaurant en het terras was veel te koud.
Na de pizza gingen Arie en Ernst de honden uitlaten, lekker op het vrijwel lege strand.
Op een gegeven moment zei Arie tegen Ernst dat Elvis maar bleef kauwen op iets. Arie keek ik de bek van Elvis en zag dat daar een vislijn uithing. Verder kijkend zag hij achterop de tong de haak zitten. Grote schrik, snel naar de camper. Wat nu, naar de dierenarts werd er geroepen maar ik dacht aan de vissen waaruit ook na de vangst de haak uitgehaald worden en aan Ernst die heel vroeger ook gevist had dus stelde ik voor eerst even te kijken of we het zelf niet konden doen.
Arie een punttang gehaald en Elvis zijn bek open gehouden, ik hield Elvis vast en Ernst verrichtte operatie vishaak. De haak zat best ver maar het lukte Ernst om hem met het tangetje te pakken, trekken zei ik, oh jé Elvis piepte en worstelde maar we hielden haar goed vast, je zag de hele tong omhoog komen en ineens.... Plok.... De haak was er uit.
Marga was naar buiten gevlucht en wij moesten allemaal even bijkomen, vooral Elvis en Ernst, die zei dat hij het maar eng vond.
Wat als zo'n hondje de haak in had geslikt? We moeten er niet aan denken.
Beste mensen met dit gruwelijke verhaal besluit ik dit bericht.
Ik hoop dat ik in Frankrijk ook internet heb, dus... Groeten en tot de volgende keer.
15 mei heb ik voor het laatst een berichtje geplaatst. Een week later was ik jarig. Bedankt iedereen voor de felicitaties, emails, berichtjes, telefoontjes het kon niet op!
Zoals afgesproken zijn Arie en ik een heerlijke grote banenroyaal gaan eten, nou dat was lekker!!! Verder hebben we er maar een glaasje opgedronken. Zover van huis heb je eigenlijk geen verjaardags gevoel. Eind van de middag is Arie alvast wat gaan inpakken zodat hij op de dag van vertrek niet zoveel hoeft te doen.
Gisteren zijn we dus weer naar Gavá bij Barcelona teruggegaan. We vertrokken pas om 11 uur, geen haast want het is ruim 200 km. Om een uur of twee kwamen we langs een Mc Donalds, nou dat hebben we nog twee keer te goed. 1x van onze trouwdag en 1x van mijn verjaardag. Het was wat lastig parkeren, mede door de aanhanger en dus zijn we op de parkeerplaats van een Aldi gaan staan. Arie is daar eerst boodschappen gaan doen en is daarna naar de McDonalds gelopen. Toen hij terugkwam was ik heel benieuwd of de sundayijsjes nog goed waren, nou ze waren wel al dun, dus maar snel in de koelkast. Heerlijke patatjes en een lekkere bak sla en een ijsje toe. Wat wil je nog meer!
Jullie hebben al gelezen dat onze navigatie gecrasht is en we hebben wel ANWB kaarten bij ons en een heel oud boek van de weg, maar een echte goede kaart hebben we niet. Arie zei, geen probleem volg de 340 maar die komt lang Sitges en dan zo naar de C31 waaraan de camping ligt. Nou ik geloofde hem volkomen want vanaf de Camping fietst hij altijd langs de bochtige kustweg naar Sitges.
Wij dus de 340 volgen. Op een gegeven moment zag ik Sitges rechtsaf. Maar Arie wist de weg, dus verder op de 340. Daarna zag ik Gavá rechtsaf. Nee hoor, verder op de 340. Op de kaarten die ik wel had kon ik niet zien waar we reden. Hoe deden we dat vroeger?????
Uiteindelijk kwam de 340 bij Barcelona uit. Ik kan jullie vertellen dat als je in Barcelona terecht komt zonder dat je een goede kaart hebt, nou dan kom je er niet meer uit, zelfs Ernst zegt dit.
Wij hebben echter het geluk dat de camping ten zuiden van het vliegveld van Barcelona ligt, dus de borden aeroport volgen en zo kwamen we toch, hetzij iets later, op de camping aan waar gelukkig nog een plekje aan de kant van het strand vrij was.
Er waaide een enorme harde wind dus heeft Arie de camper schuin gezet met de opening uit de wind.
De volgende dag werden we om 10.05 wakker! Schande hahaha
Volgens Arie krijgen we straks thuis een verschrikkelijk slaaptekort als we iedere dag op de normale tijd opstaan!
Natuurlijk was de wind helemaal gedraaid zodat we de deur niet open konden doen, balen! Arie wilde de camper al om gaan draaien maar na rijp beraad besloten we in plaats van maandag, zondag hier te vertrekken. Arie's benen waren nog heel moe, dus van fietsen zou niets komen en de vooruitzichten van het weer zijn ook niet al te best.
Dus vertrekken we morgen naar Crest, in de Drome, Frankrijk waar Lida en Hans als een paar dagen staan. Daar blijven we dan nog even, gezellig en we zullen maar hopen dat het weer ons goed gezind is.
Vanochtend om 12.00 uur kwamen Marga en Ernst, een volle bak hadden we met 4 volwassenen en 3 honden die eigenlijk ook op de bank of een stoel wilden zitten. Behalve Rita van Marga en ernst, dat is zo'n makkelijke hond en niet zo verwend als die van ons (door Arie).
Ik heb al geschreven dat men hier glutenvrije pizza's heeft in het restaurant. Dus om een uur of twee (Marga kreeg trek want het is dan haar etenstijd) pizza's gehaald en in de camper opgegeten want honden mogen niet in het restaurant en het terras was veel te koud.
Na de pizza gingen Arie en Ernst de honden uitlaten, lekker op het vrijwel lege strand.
Op een gegeven moment zei Arie tegen Ernst dat Elvis maar bleef kauwen op iets. Arie keek ik de bek van Elvis en zag dat daar een vislijn uithing. Verder kijkend zag hij achterop de tong de haak zitten. Grote schrik, snel naar de camper. Wat nu, naar de dierenarts werd er geroepen maar ik dacht aan de vissen waaruit ook na de vangst de haak uitgehaald worden en aan Ernst die heel vroeger ook gevist had dus stelde ik voor eerst even te kijken of we het zelf niet konden doen.
Arie een punttang gehaald en Elvis zijn bek open gehouden, ik hield Elvis vast en Ernst verrichtte operatie vishaak. De haak zat best ver maar het lukte Ernst om hem met het tangetje te pakken, trekken zei ik, oh jé Elvis piepte en worstelde maar we hielden haar goed vast, je zag de hele tong omhoog komen en ineens.... Plok.... De haak was er uit.
Marga was naar buiten gevlucht en wij moesten allemaal even bijkomen, vooral Elvis en Ernst, die zei dat hij het maar eng vond.
Wat als zo'n hondje de haak in had geslikt? We moeten er niet aan denken.
Beste mensen met dit gruwelijke verhaal besluit ik dit bericht.
Ik hoop dat ik in Frankrijk ook internet heb, dus... Groeten en tot de volgende keer.
-
24 Mei 2014 - 19:05
Nelleke:
O wat zielig dat verhaal, maar ik moest ook lachen omdat ik aan een ander waar verhaal moest denken..Henk werkte als vrijwilliger arts op een boot die met gehandicapten ging zee vissen. Op een gegeven moment had iemand kans gezien om de haak met een mooi gekleurd veertje eraan midden in zijn kale bol to laten landen. Henk moest hetzelfde doen als Ernst met Elvis en we moeten er nog altijd om lachen als we in gedahcten die man met dat veertje uit zijn hoofd voor ons zien....
Groetjes en liefs! Het is hier eindelijk zomer!! -
24 Mei 2014 - 19:16
Laura En Ben Te Kiefte:
Hallo vakantiegangers,
Veel te laat maar welgemeend feliciteren wij jou met je verjaardag. Jullie hebben jezelf al in Spanje getrakteerd. Het gaat toch om de gezelligheid. Daar ontbreekt het niet aan. Al weet een beetje op de terugweg naar ons zonnige Nederland. Arie, wel even naar de voetbal kijken vanavond. Het zal wel een harde wedstrijd worden. Jullie verlaten Spanje. Onze Ernst en zijn Laura vliegen morgenochtend voor een viertal dagen naar Madrid. Ze hebben al een bezichtiging van het Bernabeustadion geboekt. Zij hebben het ook altijd naar hun zin. Zondag 1 juni wordt Frederique een jaar. Ze krijgt weer van alles.
Nou een plezierige vakantie verder gewenst. -
24 Mei 2014 - 21:40
Len Van Delft:
Sorry Heilltje maar alsnog proficiat en verder wat een verhaal .Hier weinig nieuws gisteren weer in een kinderzaak geweest en dan zie je altijd wel weer iets leuks.fONS EN LETTY met de boot bezig willen volgende week voor het eerst weer gaan varen.THIEU NIET zo goed maar ja hijwordt over 3dagen 87jaar.wEL GROETJES GOEDE REIS EN BLIJF GEZOND -
25 Mei 2014 - 12:30
Annemarie:
Hallo Heiltje,
Wat een verhaal, je moet er inderdaad niet aan denken wat er allemaal had kunnen gebeuren, fijn dat jullie het zelf opgelost hebben. Een pluim voor de "dokter".
Helaas moet ik bekennen dat ik je verjaardag vergeten ben, een kaartje brengen is toch iets makkelijker. Van harte geluk gewenst en nog een goede vakantie zonder enge verhalen.
Groet aan het hele viertal
Annemarie -
25 Mei 2014 - 19:53
Georgette:
Nou dat was weer een hele belevenis met de hond.Alweer op de terugweg lees ik wat gaat het toch allemaal snel. Anne heeft haar A diploma gehaald en is lekker binnen gelopen met cadeautjes. Het feestje was erg leuk.Het zonnetje blijft hier maar schijnen dus heerlijk in de tuin gezeten na het wandelen.Tot mails maar weer groetjes van ons. -
28 Mei 2014 - 19:36
Ruud:
Gisteren kwam er een verjaardagskaart vanuit Spanje in de bus. Van wie zou die nou kunnen zijn??? Goed geraden en hartstikke bedankt. Ik heb altijd al een hekel gehad aan hengelen en nu zie je waartoe dat kan leiden. Gelukkig is het dit keer nog goed afgelopen.
Gisteravond had ik mijn slapie uit militaire dienst op bezoek, die woont al meer dan 50 jaar in de Verenigde Staten. Gezellig oude herinneringen opgehaald.
Noorwegen was mooi, maar toch hadden we er meer van verwacht. De bootreis was wel uitstekend verzorgd en heel ontspannen. Verder geen nieuws; nog fijne dagen gewenst. Liefs, M&R.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
