Zaterdag 24 maart 2018
Door: 18
Blijf op de hoogte en volg Arie & Heiltje
24 Maart 2018 | Spanje, Salamanca
Zaterdag 24 maart 2018
Beste allemaal,
We hebben een prima reis achter de rug. Vanmiddag om een uur of 4 zijn we op camping Don Quijote aangekomen. Het is droog. 12 graden maar wel een harde wind waardoor het kouder aanvoelt.
Dinsdag zijn we naar Middelburg gereden Ook zo’n koude dag. We hebben de camper op de nieuwe campercamping neergezet, ziet er netjes uit, maar is nog niet helemaal klaar, ook de voorzieningen voor gehandicapten ontbreken nog.
We stonden maar het 2 campers. Het was dan ook echt koud!
Het is een kleine 20 minuten lopen naar Wim, de dienstvriend van Arie. Maar onze Elvis wordt over een paar maanden 16 jaar en dat is wel te merken, haha erg vlot is ze niet meer. Dus waren we pas echt aan het eind van de middag bij hem.
Arie en Wim zijn chinees gaan halen. Het was echt heel lekker. Een goede kok! Om 19.00 zijn we weer naar de camping gewandeld. Arie wilde voor het donker daar zijn want de elektrische rolstoel moest weer in de aanhanger, dat echt wel veel werk en dat gaat beter als het nog licht is.
Woensdag zijn we via de Westerscheldetunnel, die ruim 6,6 km is, naar Lille, de Franse grens gereden. Net voorbij Parijs hebben we die nacht in Monneville op een camping geslapen. 2 campers! Geen drukke boel.
Donderdag tot bij Bordeaux naar een camperplaats in Cavignac en weer stonden we met z’n tweeën.
Vrijdag 23 maart naar Vitoria Gasteiz, in Spanje Baskenland, grote camperplaats tegenover een mega Mercadona, onze favorite Spaanse supermarkt. Er was plaats voor 40 campers maar toen Arie ‘s avonds de honden uit liet stonden er mee dan 50. Er is namelijk ook een parkeerplaats voor personenauto’s, als je te laat bent moet je op een veel kleinere plaats staan.
Vandaag dus de laatste 350 km. Morgenochtend uitslapen want we hebben een uur extra en dan 100km naar la Zarza waar Ernst en Marga nu ongeveer (19.00 uur) aan komen. Zij hebben vandaag 926km gereden!!!
De reis was goed, wel een keer file en (wat ik nooit doe) ik ben het eten voor de meisjes klaar gaan maken, Elvis zat zo te zeuren en we reden stapvoets. Het eten was op en ik maakte net het doosje hondensnoepjes open toen de voorganger van
Arie ineens op zijn rem ging staan en Arie een noodstop moest maken, ik val naar voren, tussen de stoelen, maar mijn schouders hielden me tegen, de hondensnoepjes vlogen door de camper en drinkwatercontainertje, dat altijd goed op de aanrecht blijft staan vloog naar voren,al het water (was maar 2 liter of zo) er uit, het spatte overal naar toe en ook over de hondensnoepjes die het vrolijk absorbeerden, waarna het nèt geen pap was. ik had mij natuurlijk pijn gedaan, de meisjes hadden niets en waren niet eens geschrokken denk ik want Elvis was de snoepjesprut aan het opschrokken! Ik ben er gelukkig goed afgekomen, blauwe schouder en pijnlijk lijf en spieren. De moraal van dit verhaal! Camperaars, nooit opstaan in een rijdende camper ook al rijdt hij nog zo langzaam!
Maar dit is nog niet alles, gistermiddag, dus vrijdag ging het alarm af thuis, ik krijg dan een telefoontje en kan dan de sirene uitzetten. De oranje lamp buiten blijft knipperen en binnen blijft het ook piepen. Nu weten jullie dat ik van technische dingetjes houd. We hebben dus een cameraatje in huis staan zodat ik op mijn telefoon, waar we ook zijn, in huis kan kijken. Dus toen het alarm uit was hebben we gelijk gekeken. En....... we zien een man de achterdeur inkomen, in het zwart met een bril met donker montuur die op de alarmdisplay ging typen. Hij kwam ons niet bekend voor, ik inzoomen en nee hoor, we kenden hem niet. Gelijk de politie gebeld, niet 112, maar het algemene nummer. Het duurde enorm lang, allerlei vragen, ik zat op hete koken! Dus afgebroken want ER WAS EEN MAN IN ONS HUIS! Weer kijken met de camera. Intussen had Arie met zijn telefoon naar Edie gebeld, die de sleutel heeft en Corrie zei dat hij het alarm had gehoord en is gaan kijken, dus die man was wel Edie? Heeft hij een bril vroeg Arie, ja... zei ze een leesbril. O jee, daarom herkenden we hem niet. Het cameraatje geeft scherp beeld maar als je inzoomt wordt het snel vaag. Gelukkig dat ik niet de politie heb gebeld wat een mop! Edie heeft de boel weer opnieuw ingesteld, loos alarm dachten we.
Vannacht om 4 uur weer het alarm, ik weer de sirene uitgezet maar verder niets ondernomen midden in de nacht.
Om 6.20 ging het alarm weer af. Uitgeschakeld en gelijk met de camera kijken en wat zien we..... er zat een man in trainingspak in de stoel aan de voorkant. Hij zat gewoon te zitten. Het beeld viel stil dus we konden niet goed zijn gezicht zien. Nou dan sta je raar te kijken hoor!
Ik zei tegen Arie, ik ga gewoon naar huis bellen, zo gedaan en Jos, onze verderopbuurman, die ook een sleutel heeft nam de telefoon aan.
Wat was er gebeurd? Iemand had die nacht het alarm gehoord. Dit doorgegeven aan de politie, die kwam en belde aan bij Marjan onze buurvrouw. Ik heb haar meer dan eens op het hart gedrukt om nooit alleen naar ons huis te gaan als het alarm gaat en altijd Edie of Jos te bellen. Dus toen de politie vroeg wie er een sleutel had heeft zij die namen doorgegeven en de politie belde Jos uit zijn bed. Hij heeft de deur voor hen opengedaan en moest gaan zitten terwijl zij met z’n tweeën door het huis gingen en bij iedere kamer POLITIE riepen, dat vertelde Jos.
Gelukkig was er niets aan de hand. Waarschijnlijk is er iets niet in orde met het alarm en we hebben stappen ondernomen, zodat het alarmbedrijf gaat kijken wat er aan de hand is.
De politie vond het loos alarm niet erg, ze zijn zeer alert omdat er momenteel veel inbraken plaatsvinden.
Wat een verhaal hè, het kan wel in de Telstar.
Nou mensen dat was net weer.verder alles OK met ons beiden en met de meisjes die vast blij zijn dat de reis bijna ten einde is.
GROETJES
Beste allemaal,
We hebben een prima reis achter de rug. Vanmiddag om een uur of 4 zijn we op camping Don Quijote aangekomen. Het is droog. 12 graden maar wel een harde wind waardoor het kouder aanvoelt.
Dinsdag zijn we naar Middelburg gereden Ook zo’n koude dag. We hebben de camper op de nieuwe campercamping neergezet, ziet er netjes uit, maar is nog niet helemaal klaar, ook de voorzieningen voor gehandicapten ontbreken nog.
We stonden maar het 2 campers. Het was dan ook echt koud!
Het is een kleine 20 minuten lopen naar Wim, de dienstvriend van Arie. Maar onze Elvis wordt over een paar maanden 16 jaar en dat is wel te merken, haha erg vlot is ze niet meer. Dus waren we pas echt aan het eind van de middag bij hem.
Arie en Wim zijn chinees gaan halen. Het was echt heel lekker. Een goede kok! Om 19.00 zijn we weer naar de camping gewandeld. Arie wilde voor het donker daar zijn want de elektrische rolstoel moest weer in de aanhanger, dat echt wel veel werk en dat gaat beter als het nog licht is.
Woensdag zijn we via de Westerscheldetunnel, die ruim 6,6 km is, naar Lille, de Franse grens gereden. Net voorbij Parijs hebben we die nacht in Monneville op een camping geslapen. 2 campers! Geen drukke boel.
Donderdag tot bij Bordeaux naar een camperplaats in Cavignac en weer stonden we met z’n tweeën.
Vrijdag 23 maart naar Vitoria Gasteiz, in Spanje Baskenland, grote camperplaats tegenover een mega Mercadona, onze favorite Spaanse supermarkt. Er was plaats voor 40 campers maar toen Arie ‘s avonds de honden uit liet stonden er mee dan 50. Er is namelijk ook een parkeerplaats voor personenauto’s, als je te laat bent moet je op een veel kleinere plaats staan.
Vandaag dus de laatste 350 km. Morgenochtend uitslapen want we hebben een uur extra en dan 100km naar la Zarza waar Ernst en Marga nu ongeveer (19.00 uur) aan komen. Zij hebben vandaag 926km gereden!!!
De reis was goed, wel een keer file en (wat ik nooit doe) ik ben het eten voor de meisjes klaar gaan maken, Elvis zat zo te zeuren en we reden stapvoets. Het eten was op en ik maakte net het doosje hondensnoepjes open toen de voorganger van
Arie ineens op zijn rem ging staan en Arie een noodstop moest maken, ik val naar voren, tussen de stoelen, maar mijn schouders hielden me tegen, de hondensnoepjes vlogen door de camper en drinkwatercontainertje, dat altijd goed op de aanrecht blijft staan vloog naar voren,al het water (was maar 2 liter of zo) er uit, het spatte overal naar toe en ook over de hondensnoepjes die het vrolijk absorbeerden, waarna het nèt geen pap was. ik had mij natuurlijk pijn gedaan, de meisjes hadden niets en waren niet eens geschrokken denk ik want Elvis was de snoepjesprut aan het opschrokken! Ik ben er gelukkig goed afgekomen, blauwe schouder en pijnlijk lijf en spieren. De moraal van dit verhaal! Camperaars, nooit opstaan in een rijdende camper ook al rijdt hij nog zo langzaam!
Maar dit is nog niet alles, gistermiddag, dus vrijdag ging het alarm af thuis, ik krijg dan een telefoontje en kan dan de sirene uitzetten. De oranje lamp buiten blijft knipperen en binnen blijft het ook piepen. Nu weten jullie dat ik van technische dingetjes houd. We hebben dus een cameraatje in huis staan zodat ik op mijn telefoon, waar we ook zijn, in huis kan kijken. Dus toen het alarm uit was hebben we gelijk gekeken. En....... we zien een man de achterdeur inkomen, in het zwart met een bril met donker montuur die op de alarmdisplay ging typen. Hij kwam ons niet bekend voor, ik inzoomen en nee hoor, we kenden hem niet. Gelijk de politie gebeld, niet 112, maar het algemene nummer. Het duurde enorm lang, allerlei vragen, ik zat op hete koken! Dus afgebroken want ER WAS EEN MAN IN ONS HUIS! Weer kijken met de camera. Intussen had Arie met zijn telefoon naar Edie gebeld, die de sleutel heeft en Corrie zei dat hij het alarm had gehoord en is gaan kijken, dus die man was wel Edie? Heeft hij een bril vroeg Arie, ja... zei ze een leesbril. O jee, daarom herkenden we hem niet. Het cameraatje geeft scherp beeld maar als je inzoomt wordt het snel vaag. Gelukkig dat ik niet de politie heb gebeld wat een mop! Edie heeft de boel weer opnieuw ingesteld, loos alarm dachten we.
Vannacht om 4 uur weer het alarm, ik weer de sirene uitgezet maar verder niets ondernomen midden in de nacht.
Om 6.20 ging het alarm weer af. Uitgeschakeld en gelijk met de camera kijken en wat zien we..... er zat een man in trainingspak in de stoel aan de voorkant. Hij zat gewoon te zitten. Het beeld viel stil dus we konden niet goed zijn gezicht zien. Nou dan sta je raar te kijken hoor!
Ik zei tegen Arie, ik ga gewoon naar huis bellen, zo gedaan en Jos, onze verderopbuurman, die ook een sleutel heeft nam de telefoon aan.
Wat was er gebeurd? Iemand had die nacht het alarm gehoord. Dit doorgegeven aan de politie, die kwam en belde aan bij Marjan onze buurvrouw. Ik heb haar meer dan eens op het hart gedrukt om nooit alleen naar ons huis te gaan als het alarm gaat en altijd Edie of Jos te bellen. Dus toen de politie vroeg wie er een sleutel had heeft zij die namen doorgegeven en de politie belde Jos uit zijn bed. Hij heeft de deur voor hen opengedaan en moest gaan zitten terwijl zij met z’n tweeën door het huis gingen en bij iedere kamer POLITIE riepen, dat vertelde Jos.
Gelukkig was er niets aan de hand. Waarschijnlijk is er iets niet in orde met het alarm en we hebben stappen ondernomen, zodat het alarmbedrijf gaat kijken wat er aan de hand is.
De politie vond het loos alarm niet erg, ze zijn zeer alert omdat er momenteel veel inbraken plaatsvinden.
Wat een verhaal hè, het kan wel in de Telstar.
Nou mensen dat was net weer.verder alles OK met ons beiden en met de meisjes die vast blij zijn dat de reis bijna ten einde is.
GROETJES
-
24 Maart 2018 - 21:52
Marianne Van Ginkel:
Dit is niet leuk meer....
Zo’n camera is fijn, maar niet als je opeens iemand op een van je stoelen ziet zitten en je kunt hem niet herkennen....
Best heel vervelend allemaal.
Jullie hebben altijd het alarm aan en uitgerekend nu jullie ver van huis zijn, al dat gedoe.
Kan me voorstellen dat jullie flink geschrokken waren.
Fijn dat het LOOS alarm was achteraf.
En nu moet het maar afgelopen zijn. Zo was het wel even genoeg!!
Marga en Ernst de groetjes en fijne tijd samen.
-
24 Maart 2018 - 21:56
Ben Te Kiefte:
Fijn dat jullie al in de buurt zijn. Wat een spannend verhaal. Ik was net een thriller aan het lezen, maar dit slaat alles nog een fijne vakantie. Groeten van Laura en mij ook aan Marga en Ernst -
24 Maart 2018 - 22:27
Ine Van Wijk:
Wat een verhaal heb je weer op papier gezet wat Ben Jij toch technies met al die camera's wel spannend allemaal blij dat Jullie een goeie reis gehad hebben en voortaan op je plaats blijven zitten je ziet het kan zo gebeurd zijn met een aanrijding goed afgelopen zullen we maar denken groeten ook aan marga en ernst groetjes -
24 Maart 2018 - 23:48
Ellen:
Gelukkig is alles goed afgelopen met de noodstop en ook het vals alarm. Wat een gedoe allemaal. Nog even doorbijten en dan een gezellige paar weken met Marga en Ernst. Hopelijk knapt het weer ook nog wat op. Het is hier ook nog zeker geen lente. Groetjes van ons vieren, ook aan die twee deugnieten die het niet erg vonden dat de snoeppot omviel. Hahahaha. -
25 Maart 2018 - 10:53
Marianne Werder:
Goedemorgen daar in Spanje,
Nu pas jullie verhaal gelezen want gister was ik jarig en had geen tijd.
Tjonge wat een verhaal over de inbraak dat is schrikken zeg maar wel fijn dat jullie huis zo goed beveiligd is.
En ook geschrokken van je val in de auto en wat lachen (sorry) dat de hondjes de brokkenprut op aten, ja dan is hun schrik snel weg.
Nu lekker genieten en kijk ik al weer uit naar jullie volgende verslag.
Liefs uit Pijnacker van Reinhard en Marianne. -
25 Maart 2018 - 12:34
Georgette:
Nou nou jullie hebben weer het een en ander meegemaakt. Gelukkig is alles goed afgelopen en nu maar lekker genieten groetjes van Jan en Georgette
-
26 Maart 2018 - 11:57
Ria:
Wat een verhaal Heiltje is wel schrikken maar gelukkig goed afgelopen.Behalve je val natuurlijk.hopelijk gaat het weer beter met je schouder je kunt ook makkelijk wat breken dat zie maar aan mij .Ik hoop dat het weer een beetje mee zit voor jullie .Ik hoorde gisteren dat het in Barcelona regent maar ja jullie zitten wel in een andere hoek.Ben vrijdag naar internist geweest voor controle.mag weer gaan minderen met prednison en nu 3 maanden weg blijven.Dus goed bericht.Wij wensen jullie veel plezier met Ernst en Marga en Arie met de badkamer .Lieve groet van ons voor allemaal. -
31 Maart 2018 - 13:57
Ruud Kelder:
Wat een gedoe allemaal, maar gelukkig viel het achteraf dus erg mee met de zogenaamde inbraak. Wij zijn sinds dinsdag weer terug uit Bali en hebben het heerlijk gehad. Verder veel plezier gewenst. Ruud.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
