Verslag zaterdag 1 september 2018
Door: Heiltje
Blijf op de hoogte en volg Arie & Heiltje
01 September 2018 | Duitsland, Wintrich
Hier een verslag van ons vanaf een prachtige camperplaats met 90 plekken aan de Moezel in Wintrich. Ik denk dat er ongeveer 45 plekken zijn met uitzicht op het water en op een van die plekken staan wij. Als men stoelen opruimt of de kabel uit de stroomaansluiting haalt, staat er al een nieuwe camper klaar om het plaatsje in te nemen.
Maar ik begin vanaf woensdag: we vertrokken pas om 12.30 uur en zijn naar de camperplaats in Malmedy waar we al eens eerder waren, gereden. Ongeveer 15 campers stonden er, dus we waren niet alleen. Donderdag verder naar Gerolstein. Een plekje gezocht op de bij ons zeer bekende camperplaats bij het zwembad. Mooi weer met een fris windje. ‘sMiddags is Arie naar Felsenhof, naar Karin en Martin gefietst om eindelijk na een flink aantal jaren weer bij te kletsen. Jammer genoeg is de bar en terras niet ingesteld op rolstoelen, want er is een grote trap naar boven. Voorheen, met een gewone rolstoel, ging ik achterom langs het zwembad naar binnen, maar met de elektrische rolstoel is dit moeilijk. Arie heeft dus afgesproken dat we vrijdagochtend, als we verder rijden, langs gaan en Karin en Martin kwamen met koffie en al naar de camper toe. Hoewel het nog volop seizoen is namen zij toch de tijd en hebben we wel 1 1/2 uur zitten kletsen.
Vrijdag dus naar de camperplaats zoals ik hierboven al geschreven heb.
Vanochtend, zaterdag zijn we langs de moezel naar het dorpje gewandeld voor een paar boodschappen en koffie met Torte und Zahne voor Arie.
Vanmiddag is Arie naar Bernkastel gefietst, we hadden graag daar op de camperplaats gaan staan maar alle 110 plekken waren bezet in verband met het Weinfest en vuurwerk dit werkend. Hij vertrok om half drie, het is maar 13km, en zou om vier uur weer thuis zijn vóór het einde van de Vuelta, zodat hij nog de eindsprint kon zien. Om kwart voor vijf nog geen Arie. Ik bedacht dat we geen briefje hadden gemaakt met het adres van de camperplaats en Arie kennende weet hij niet eens in welk dorp we precies staan. Ik zag dat ik geen telefoonbereik had en ik kon ook geen lijst krijgen met andere aanbieders, dus kon niet bellen maar ook niet gebeld worden. Gelukkig stond mijn rolstoel buiten en met Luna op schoot (zij blaft altijd zo als je weggaat) en Elvis in de camper ben ik naar de ingang van het terrein gereden. Nee hoor, geen ontvangst. Aan Nederlandse mensen gevraagd welke Duitse aanbieder zei hadden. Telecom.de. En eindelijk na herhaalde pogingen had ik Telekom en kon bellen. Ik kreeg Arie te pakken en hij zei dat hij nog 5 km moest fietsen en dat hij opgehouden was. OK, ik terug naar Elvis, maar.... het woord “opgehouden” van Arie deed toch een belletje bij mij rinkelen, dat heb ik wel eens meer gehoord. Toen hij terugkwam zei hij inderdaad dat hij gevallen was. Niet ernstig gelukkig. Kapotte arm met blauwe plekken. Hij was namelijk aangereden door een mevrouw die met haar auto aan het draaien was en Arie niet heeft gezien. Arie zei dat hij een buiteling maakte en met zijn arm tegen een muurtje viel. Kettingkast gebroken en pedaal verbogen en de mevrouw een miniscuul krasje waarover ze zo boos was dat ze de politie belde en zei dat Arie de schuldige was. Gelukkig kwam een daar wonende Nederlander erbij en heeft Arie’s arm verbonden en met hem op de politie gewacht, wat heel lang duurde. Intussen kreeg de Nederlander van omstanders het verhaal te horen en ook dat Arie geen schuld had. Toen de politie eindelijk kwam keek deze wel geërgerd dat zij voor zo’n kleinigheid geroepen werd. Procesverbaal opgemaakt met hulp van de Nederlander en daarna doorfietsen naar Wintrich.
Wat een verhaal hè, gelukkig is het goed afgelopen.
Morgen gaan we ongeveer 30 of 40 km verder. Bernkastel slaan we maar over, te druk. In het volgende verslag lezen jullie wel waar we terecht gekomen zijn.
Groeten van ons beiden en de meisjes die ook blij waren dat de baas weer thuis was.
Maar ik begin vanaf woensdag: we vertrokken pas om 12.30 uur en zijn naar de camperplaats in Malmedy waar we al eens eerder waren, gereden. Ongeveer 15 campers stonden er, dus we waren niet alleen. Donderdag verder naar Gerolstein. Een plekje gezocht op de bij ons zeer bekende camperplaats bij het zwembad. Mooi weer met een fris windje. ‘sMiddags is Arie naar Felsenhof, naar Karin en Martin gefietst om eindelijk na een flink aantal jaren weer bij te kletsen. Jammer genoeg is de bar en terras niet ingesteld op rolstoelen, want er is een grote trap naar boven. Voorheen, met een gewone rolstoel, ging ik achterom langs het zwembad naar binnen, maar met de elektrische rolstoel is dit moeilijk. Arie heeft dus afgesproken dat we vrijdagochtend, als we verder rijden, langs gaan en Karin en Martin kwamen met koffie en al naar de camper toe. Hoewel het nog volop seizoen is namen zij toch de tijd en hebben we wel 1 1/2 uur zitten kletsen.
Vrijdag dus naar de camperplaats zoals ik hierboven al geschreven heb.
Vanochtend, zaterdag zijn we langs de moezel naar het dorpje gewandeld voor een paar boodschappen en koffie met Torte und Zahne voor Arie.
Vanmiddag is Arie naar Bernkastel gefietst, we hadden graag daar op de camperplaats gaan staan maar alle 110 plekken waren bezet in verband met het Weinfest en vuurwerk dit werkend. Hij vertrok om half drie, het is maar 13km, en zou om vier uur weer thuis zijn vóór het einde van de Vuelta, zodat hij nog de eindsprint kon zien. Om kwart voor vijf nog geen Arie. Ik bedacht dat we geen briefje hadden gemaakt met het adres van de camperplaats en Arie kennende weet hij niet eens in welk dorp we precies staan. Ik zag dat ik geen telefoonbereik had en ik kon ook geen lijst krijgen met andere aanbieders, dus kon niet bellen maar ook niet gebeld worden. Gelukkig stond mijn rolstoel buiten en met Luna op schoot (zij blaft altijd zo als je weggaat) en Elvis in de camper ben ik naar de ingang van het terrein gereden. Nee hoor, geen ontvangst. Aan Nederlandse mensen gevraagd welke Duitse aanbieder zei hadden. Telecom.de. En eindelijk na herhaalde pogingen had ik Telekom en kon bellen. Ik kreeg Arie te pakken en hij zei dat hij nog 5 km moest fietsen en dat hij opgehouden was. OK, ik terug naar Elvis, maar.... het woord “opgehouden” van Arie deed toch een belletje bij mij rinkelen, dat heb ik wel eens meer gehoord. Toen hij terugkwam zei hij inderdaad dat hij gevallen was. Niet ernstig gelukkig. Kapotte arm met blauwe plekken. Hij was namelijk aangereden door een mevrouw die met haar auto aan het draaien was en Arie niet heeft gezien. Arie zei dat hij een buiteling maakte en met zijn arm tegen een muurtje viel. Kettingkast gebroken en pedaal verbogen en de mevrouw een miniscuul krasje waarover ze zo boos was dat ze de politie belde en zei dat Arie de schuldige was. Gelukkig kwam een daar wonende Nederlander erbij en heeft Arie’s arm verbonden en met hem op de politie gewacht, wat heel lang duurde. Intussen kreeg de Nederlander van omstanders het verhaal te horen en ook dat Arie geen schuld had. Toen de politie eindelijk kwam keek deze wel geërgerd dat zij voor zo’n kleinigheid geroepen werd. Procesverbaal opgemaakt met hulp van de Nederlander en daarna doorfietsen naar Wintrich.
Wat een verhaal hè, gelukkig is het goed afgelopen.
Morgen gaan we ongeveer 30 of 40 km verder. Bernkastel slaan we maar over, te druk. In het volgende verslag lezen jullie wel waar we terecht gekomen zijn.
Groeten van ons beiden en de meisjes die ook blij waren dat de baas weer thuis was.
-
01 September 2018 - 19:33
An Kentie:
Fijn d at jullie het weer leuk hebben op de buiteling van Arie na dan. Maar gelukkig goed afgelopen. Ik ga morgen naar de Uitmarkt in Den Haag. Kijken of ik theaterkaarten voor het winterseizoen ga kopen. Het iz hoe dan ook wel leuk zo'n dag want er zij hier en daar kleine optredens.
Veel goeds verder in de vakantie, en Arie, denk er aan: je kan er dan wel uitzien als een jonge god, maar daar houden je ouwe botten geen rekening mee -
01 September 2018 - 19:42
Georgette:
Hallo Arie en Heiltje,
Dat was zeker weer even schrikken het vallen van Arie. Gelukkig goed afgelopen. Jammer dat jullie Bernkassel moeten overslaan mooie plaats wij zijn een paar jaar geleden in Krov en Cochem geweest heel mooi. Nog heel veel plezier gewenst van ons -
01 September 2018 - 19:50
Marianne Van Ginkel:
Eng verhaal hoor over Arie.
We zijn zo kwetsbaar....
Fantastisch dat het zo is afgelopen.
Had veel en veel ernstiger kunnen zijn!!!
Ik ben heel blij voor jullie allebei, hoor!
Liefs van mij
-
01 September 2018 - 21:50
Reiny:
Hoi Arie en Heiltje
Gelukkig goed afgelopen dan zie je maar ,maar geniet maar lekker ,dat het zo druk is ,
Had je niet verwacht zeker .
Arie kijk goed uit als je weer gaat fietsen ,
Hier is het ook mooi weer ,lekker ga morgen maar weer fietsen
Vandaag ook ge Daan was echt lekker ,groetjes allemaal . -
02 September 2018 - 06:54
Rinatonvanruitenburg.:
Dat was de heel verhaal zeg aar het verder goed afgelopen fijn dat juli u ook mooi weer hebbenik denk nog steeds aan die buurvrouw hoe is. Het met der voet afgelopen ze ging wel tekeer geniet er van liefsvanmijrina d -
02 September 2018 - 10:05
Len:
WEL EEN VERSLAG MAKEN BEN JE NOG NIET VERLEERD GELUKKIG MET ARIE GOED AFGELOPEN BUUR MAN MET ELECTRICHE FIETS FIETS GEVALLEN HEEL WAT ERGER.IK HEB ALLEMAAL RODE VLEKKEN IN MIJN GEZICHT ONDERANDERE MOET NAAR DE DERMATOLOOG.VERDER GAAT ALLES GELOOF IK WEL GOED.4ACHTERKLEINKINDEREN DE JAREN TELLEN.VEEL PLEZIER BEN OOIT MET GERARD DIEKANT OP GEWEEST HEEL MOOI.GROETJES -
02 September 2018 - 19:53
Ine Van Wijk :
Arie laat dat fietsen toch in de vreemde omgeving je ziet hoe gevaarlijk is veronderstel dat je daar in een ziekenhuis te recht komt het is goed afgelopen zou vervelende Zijn voor heiltje doe voorzichtig en veel plezier nog groetjes van Je zus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
