PS. PS. PS.

Toch nog maar een PS,

Vrijdag was er niets van de voorspelde code geel te bespeuren maar vrijdag nacht…. Om 2 uur werden we wakker van: geklapper, gebonk en onweer in de verte. Nog geen regen maar er was een enorme wind met harde stoten. Wij allebei naar buiten. Bleek dat een van de poten van de luifel was ingezakt. Deze zijn inschuifbaar dus met veel moeite kreeg Arie hem weer op de goede hoogte. Wat nu? De luifel schudde en klapperde enorm, Arie hield hem vast en om ons heen werden er al luifels ingedraaid. Arie zei dat het niet ging om in die harde wind in zijn eentje (aan mij heb je niks) de zijwand er af te halen en de luifel in te draaien.

Mijn idee was dat als eenmaal de regenbuien zouden komen. De wind wel zou gaan liggen. Dus Arie nog eens 2 scheerlijnen er aan gedaan en wij op hoop van zegen maar in de camper gaan puzzelen, want van slapen kwam natuurlijk niets meer.

Inderdaad ging het na enige tijd regenen en onweren en werd de wind minder. Tegen 3.30 u durfden we weer naar bed te gaan en na een onrustige nacht sliepen we een gat in de dag en werden we om 9.25u wakker.

Alles stond nog en was heel. Een wonder.

Om 11 uur kwam Wim koffiedrinken dus opschieten want Arie wilde voor bij de koffie Zeeuwsen bolussen halen. Op Google maps gekeken hoe hij moest fietsen en hij weg. Wat ik niet wist was dat hij bij het hek van de camperplaats Wim al tegen kwam Wim zei “stap in” en samen zijn ze naar de bakker gegaan.

Het waren een paar gezellige uurtjes met zijn oude dienstkameraad.

‘s middags zijn Arie en ik naar het centrum gefietst, het was enorm druk. Er waren een soort havendagen. Mooie schepen maar ik kon bijna nergens door met mijn rolstoel.

Dus Google maps opdracht gegeven om per fiets terug te gaan naar de camperplaats. Maps loodste ons door steegjes, poortjes en oude straatjes door Middelburg. Enorm leuk.

Inmiddels was de dag bijna om en Arie klaagde over keelpijn die steeds erger werd. Het slikken was heel pijnlijk. Dan naar soep maken. Je moet toch iets eten.

’s Avonds bijtijds naar bed, gorgelen met zout water, antigriepine en druppeltjes echinaforce ingenomen, dropjes en werthers echte gesabbeld en een flesje water naast zijn kussen, zo heeft hij toch nog wat geslapen.

Zaterdagavond heeft Arie toch maar de zijwand afgebroken en de luifel ingedraaid.

We laten de rolstoel niet graag ‘s nachts alleen onder een hoes buiten staan. Liever onder de luifel. Maar na de ervaring van de vorige nacht gokten we er naar op dat het goed zou gaan.

de rolstoel extra ingepakt en gelukkig bleef het droog.

Vandaag, zondag, zouden we op weg naar huis naar de verjaardag van zijn zus Lenie gaan, maar daar voelde Arie zich niet goed genoeg voor. Zijn keelpijn was gelukkig niet erger geworden maar ook niet minder! Dan maar rechtstreeks naar huis. Wel een prachtige rit over de bruggen!

Zo eindigde ons rondje NL niet zo leuk voor Arie. Maar onze thuiskomst was wel leuk! We kwamen het terras binnen en wat zag het er gezellig uit, alles bloeide en groeide en het was weer netjes opgeruimd! Dankzij onze An, die weer goed voor ons terras en de plantjes heeft gezorgd.

Groeten van ons beiden en van Kim die gelijk in haar mandje thuis ging liggen!